Ο Λευτέρης Πετρούνιας συνεχίζει να γράφει ιστορία στον χώρο της ενόργανης γυμναστικής, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μία φορά ότι το όνομά του είναι συνώνυμο της υπεροχής στους κρίκους. Στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Λειψία, ο 34χρονος πρωταθλητής κατέκτησε το όγδοο χρυσό μετάλλιο της καριέρας του σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, φτάνοντας συνολικά τα δέκα ευρωπαϊκά μετάλλια – ένα ρεκόρ που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του θεσμού.
Η φετινή επιτυχία δεν ήρθε εύκολα. Ο τελικός στους κρίκους ήταν γεμάτος ένταση και συγκινήσεις, με τον Πετρούνια να συγκεντρώνει 14.400 βαθμούς, ισοβαθμώντας στην πρώτη θέση με τον Τούρκο Αντέμ Ασίλ. Οι δυο τους, με προγράμματα υψηλής δυσκολίας και άψογη εκτέλεση (5.7 δυσκολία και 8.700 εκτέλεση), μοιράστηκαν το ψηλότερο σκαλί του βάθρου και χάρισαν μια δυνατή εικόνα αθλητικού σεβασμού, αγκαλιασμένοι στην κορυφή της Ευρώπης.
Ο Πετρούνιας μπήκε στον τελικό με την καλύτερη βαθμολογία του προκριματικού (14.700), αλλά όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος, «ένας τελικός είναι πάντα μια άλλη ιστορία». Αγωνίστηκε τρίτος στη σειρά, πέρασε στην πρώτη θέση και περίμενε μέχρι να ολοκληρώσουν όλοι οι αθλητές. Όταν βγήκε η ισοβαθμία με τον Ασίλ, το κοινό χειροκρότησε δύο κορυφαίους πρωταθλητές, που θύμισαν τι σημαίνει αληθινός αθλητισμός.
Με αυτό το μετάλλιο, ο Πετρούνιας γίνεται ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (από το 1955 μέχρι σήμερα) που φτάνει σε διψήφιο αριθμό μεταλλίων στο ίδιο αγώνισμα. Ξεπέρασε ιστορικά ονόματα όπως τον Κρίστιαν Μπέρκι και τον Μίτγια Πέτκοβσεκ, ενώ στην ίδια λίστα ακολουθεί ο Βλάσης Μάρας, ένας ακόμα σπουδαίος Έλληνας αθλητής.
Τα οκτώ χρυσά του Πετρούνια:
• Μονπελιέ 2015
• Βέρνη 2016
• Κλουζ 2017
• Γλασκώβη 2018
• Βασιλεία 2021
• Μόναχο 2022
• Ρίμινι 2024
• Λειψία 2025
Και φυσικά, δεν ξεχνάμε και τα δύο χάλκινα μετάλλια σε Βερολίνο (2011) και Αττάλεια (2023), που συμπληρώνουν το παλμαρέ του.
Ο Λευτέρης Πετρούνιας, με την επιμονή, την τεχνική του αρτιότητα και το ήθος του, αποτελεί ζωντανό θρύλο της ελληνικής γυμναστικής. Και κάθε φορά που ανεβαίνει στους κρίκους, αποδεικνύει γιατί τον αποκαλούν «άρχοντα» αυτών.